Płaskorzeźbiony wizerunek Matki Boskiej z Dzieciątkiem ukazany został na niebieskim tle, umieszczony w płytkiej skrzynce, zaszklonej od frontu. Obramowanie tworzą ozdobne listwy rzeźbione w ząbki, ponadto wzdłuż górnej, wewnętrznej, krawędzi biegnie pas koronki, a z narożników zwisają kotary z węzłami.
Autorem obrazu jest prawdopodobnie Andrzej Czesacz z Waksmundu na Podhalu, żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku. Można tak wnioskować na podstawie analizy porównawczej z eksponatem znajdującym się w zbiorach Muzeum Podhalańskiego PTTK im. Czesława Pajerskiego w Nowym Targu. W obu przypadkach wyraźne jest podobieństwo formy i elementów dekoracyjnych, które zastosował twórca. Madonna ma na sobie fałdowaną suknię i płaszcz zdobiony kwiatami i lamówką. Głowę Marii i Dzieciątka Jezus otaczają promieniste aureole i zwieńczają korony. Postacie posiadają naturalną karnację i okrągłe twarze o pogodnym wyrazie, z rumieńcami na policzkach.
Prezentowany obiekt z kolekcji Muzeum Etnograficznego w Krakowie i wzmiankowany ze zbiorów Muzeum Podhalańskiego posiadają także znaczące różnice. Ten pierwszy przedstawia jakby uproszczoną Hodegetrię, tj. Matkę Boską Przewodniczkę, która wskazuje ręką Jezusa. To gest symbolicznego pokazywania drogi każdemu chrześcijaninowi, który powinien kierować się naukami głoszonymi przez Zbawiciela, ukazanego tu jako Dzieciątko trzymające księgę i błogosławiące. Natomiast drugi obraz akcentuje dostojeństwo postaci, ukazując Matkę Boską z berłem, a Dzieciątko z jabłkiem królewskim.
Obraz płaskorzeźbiony Matka Boska z Dzieciątkiem, zakupiony od Andrzeja Plucińskiego z Jurgowa w 1982 roku. Eksponat został poddany pełnej konserwacji w ramach programu „Unikatowe” (2012), który sfinansował Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego. Prace przeprowadziła Karina Grzesiowska.
Literatura:
Józef Jerzmanowski i Józef Łepkowski, Ułamek z podróży archeologicznej po Galicyi odbytej w r. 1849, Warszawa 1850, opisując drewniany kościół w Olszówce, stwierdzają: „Wielki ołtarz, pysznemi rzeźbami starożytnych czasów sięgającemi okryty, wiele kościołowi dodaje ozdoby. Chrystus na krzyżu, cyboryum, ołtarz śtej Trójcy, piękne drewniane lwy, pelikany, ryba Jonasza i inne pomniejsze ozdoby kościelne, są dziełem samoucznego snycerza Andrzeja Czesacze ze wsi Waksmunda. Ze względu na autora wielkie tym utworom zalety przyznać należy”. Niestety, kościół w Olszówce spłonął w 1993 r.
Anna Kunczyńska-Iracka, Refleksje po wystawie dawnej rzeźby ludowej Podtatrza, „Polska Sztuka Ludowa", 1981, nr 3-4; na s. 206 znajduje się zdjęcie obrazu z Muzeum Podhalańskiego PTTK w Nowym Targu.
Opracował Grzegorz Graff.
Autorem obrazu jest prawdopodobnie Andrzej Czesacz z Waksmundu na Podhalu, żyjący na przełomie XVIII i XIX wieku. Można tak wnioskować na podstawie analizy porównawczej z eksponatem znajdującym się w zbiorach Muzeum Podhalańskiego PTTK im. Czesława Pajerskiego w Nowym Targu. W obu przypadkach wyraźne jest podobieństwo formy i elementów dekoracyjnych, które zastosował twórca. Madonna ma na sobie fałdowaną suknię i płaszcz zdobiony kwiatami i lamówką. Głowę Marii i Dzieciątka Jezus otaczają promieniste aureole i zwieńczają korony. Postacie posiadają naturalną karnację i okrągłe twarze o pogodnym wyrazie, z rumieńcami na policzkach.
Prezentowany obiekt z kolekcji Muzeum Etnograficznego w Krakowie i wzmiankowany ze zbiorów Muzeum Podhalańskiego posiadają także znaczące różnice. Ten pierwszy przedstawia jakby uproszczoną Hodegetrię, tj. Matkę Boską Przewodniczkę, która wskazuje ręką Jezusa. To gest symbolicznego pokazywania drogi każdemu chrześcijaninowi, który powinien kierować się naukami głoszonymi przez Zbawiciela, ukazanego tu jako Dzieciątko trzymające księgę i błogosławiące. Natomiast drugi obraz akcentuje dostojeństwo postaci, ukazując Matkę Boską z berłem, a Dzieciątko z jabłkiem królewskim.
Obraz płaskorzeźbiony Matka Boska z Dzieciątkiem, zakupiony od Andrzeja Plucińskiego z Jurgowa w 1982 roku. Eksponat został poddany pełnej konserwacji w ramach programu „Unikatowe” (2012), który sfinansował Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego. Prace przeprowadziła Karina Grzesiowska.
Literatura:
Józef Jerzmanowski i Józef Łepkowski, Ułamek z podróży archeologicznej po Galicyi odbytej w r. 1849, Warszawa 1850, opisując drewniany kościół w Olszówce, stwierdzają: „Wielki ołtarz, pysznemi rzeźbami starożytnych czasów sięgającemi okryty, wiele kościołowi dodaje ozdoby. Chrystus na krzyżu, cyboryum, ołtarz śtej Trójcy, piękne drewniane lwy, pelikany, ryba Jonasza i inne pomniejsze ozdoby kościelne, są dziełem samoucznego snycerza Andrzeja Czesacze ze wsi Waksmunda. Ze względu na autora wielkie tym utworom zalety przyznać należy”. Niestety, kościół w Olszówce spłonął w 1993 r.
Anna Kunczyńska-Iracka, Refleksje po wystawie dawnej rzeźby ludowej Podtatrza, „Polska Sztuka Ludowa", 1981, nr 3-4; na s. 206 znajduje się zdjęcie obrazu z Muzeum Podhalańskiego PTTK w Nowym Targu.
Opracował Grzegorz Graff.
