Plastikowa karta o standardowych wymiarach karty płatniczej. Awers: różaniec ze złotych paciorków imitowanych przez wypukłe wytłoczenia, połączonych jedną nicią, z łącznikiem w formie medalika z wizerunkiem Najświętszego Serca Maryi i krzyżykiem z figurką Jezusa Ukrzyżowanego. Rewers: fragment obrazu męczenników pratulińskich, w czasie likwidacji przez Rosjan cerkwi grecko-katolickiej w 1874 roku oraz napisy wyjaśniające, że karta została wykonana z okazji 22 Pieszej Pielgrzymki Podlaskiej na Jasną Górę w 2002 roku, na specjalne zamówienie Księdza Kustosza Henryka Jakubowskiego dla Sanktuarium Błogosławionych Męczenników Podlaskich w Pratulinie.
Znane od wieków, również w innych religiach, sznury modlitewne złożone z nanizanych na sznurek lub łańcuszek koralików w określonej ilości i sekwencjach swój początek wzięły ze zwyczaju odmawiania określonej liczby powtarzających się rytmicznie modlitw, nazywanych w chrześcijaństwie: różaniec, koronka czy paternoster. Różaniec (z łac. rosarium, ogród różany) pierwotnie znany pod nazwą Psałterza Najświętszej Maryi Panny jako modlitwa obejmuje odmówienie 15 dziesiątków Zdrowaś Maria z poprzedzającym każdy dziesiątek Ojcze nasz i z rozważaniem tajemnic odkupienia. Koronką może być też nazywana część różańca (5 dziesiątków), a paternoster to popularne w średniowieczu, wielokrotne powtarzanie modlitwy Ojcze nasz (łac. Pater noster). Przesuwane w ręku paciorki mają nie tylko ułatwić odmówienie bez pomyłki przepisanej liczby modlitw ale także uzyskanie odpowiednich odpustów czyli otwarcie dostępu do korzyści duchowych. Idealnym więc na dzisiejsze czasy wydaje się połączenie różańca z formą karty bankomatowej, otwierającej dostęp do dóbr materialnych.
Karty różańcowe pojawiły się w Polsce z początkiem XXI wieku, wraz z coraz większą popularnością bankowych kart płatniczych. Na rewersie strony z paciorkami różańca umieszczane są okolicznościowe obrazki, często wizerunki świętych kościoła katolickiego. W ofercie handlowej różnych firm można znaleźć karty różańcowe na wiele okazji m.in.: jako pamiątki pielgrzymki, ślubu czy I Komunii św. Jako zalety tego przedmiotu wymienia się jego trwałość oraz wygodną, niewielką formę umożliwiającą przechowywanie w portfelu wraz z innymi kartami, dzięki czemu każdy może mieć stale przy sobie ten atrybut modlitwy, podobnie jak to było przed wiekami: Koronka jako paciorki t. j. korale na sznurek nawleczone, z medalikiem na końcu, była u starych Polaków ulubioną i nieodzowną nieomal ozdoba stroju męzkiego i niewieściego. Kapłani zakonni i świeccy, pątnicy, królowie nawet, rycerze w zbrojach miewali koronkę u pasa; kobiety odmówieniem suwanych paciorek koronki dzień rozpoczynały i kończyły; tak ich z koronkami portretowano, tak i do grobu składano.
Karta została zakupiona do zbiorów Muzeum Etnograficznego w Krakowie na giełdzie staroci pod Halą Targową w Krakowie, w kwietniu 2006 r. W ten sposób ta współczesna forma różańca uzupełniła muzealną kolekcję różańców i koronek, z których najstarsze pochodzą z I poł. XIX w., a najstarszy datowany z 1860 r.
Opracowała Małgorzata Oleszkiewicz.
Bibliografia:
Encyklopedja kościelna, Warszawa 1878, t. XI, s. 182-183,
Encyklopedja kościelna, Warszawa 1899, t. XXIII, s. 541-545
http://lodz.wyborcza.pl/lodz/1,35153,5631077,Rozaniec_jak_karta_platnicza.html, (dostęp: 25.05.2011)
http://www.rozancowe-karty.com.pl, (dostęp: 17.10.2016)
https://rosarycard.net, (dostęp: 17.10.2016)
