

Kompozycja wielopostaciowa, ujęta w prostokąt stojący. W górnej części ukazane dwie postacie apostołów: z lewej św. Szymon z piłą, z prawej św. Juda Tadeusz z księgą i maczugą. Po obu stronach kartusza aniołki z palmami męczeństwa. Poniżej dwa zwoje trzymane przez anioły z wizerunkami św. Teresy od Jezusa ukazanej w stroju zakonnym (z lewej) i św. Urszuli z dwoma strzałami oraz palmą męczeńską. Zza zwojów wyłaniają się dwa aniołki – ten z prawej z łukiem. W dolnej części kompozycji, z lewej siedzący św. Łukasz Ewangelista z paletą malarską i obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Przy nim spoczywa wół. Po prawej stoi św. Brunon w stroju zakonnym, z czaszką w lewej dłoni. W głębi kompozycji ukazany jest klęczący św. Franciszek z Asyżu w scenie stygmatyzacji. Wizerunki opatrzone są informacjami o imionach przedstawionych Świętych Pańskich oraz dziennej dacie obchodów świąt lub wspomnień w kalendarzu liturgicznym. Wzdłuż górnej krawędzi napis: „OCTOBER d. 31”
To jeden z kilku miedziorytów z cyklu „PERPETUUM FESTORUM CALENDARIUM”, rytowanego przez Martina Engelbrechta (1684-1756) a wydanego przez Augusta Vindla w pierwszej połowie XVIII wieku w Augsburgu (Niemcy). Każda z kart przyporządkowana była jednemu z 12 miesięcy i określała liczbę przypadających w nim dni. Postacie świętych lub sceny z życia Świętej Rodziny opatrzone były nazwami oraz datą dzienną wspomnienia lub święta.
Grafiki tego typu zestawiane w komplety, służyły do tworzenia kalendarzy liturgicznych różnego typu, zawierających daty obchodów ruchomych i nieruchomych uroczystości, świąt i wspomnień liturgicznych, związanych z życiem i działalnością Chrystusa, Matki Boskiej lub świętych. Kalendarze sztychowe, rytowane przez wielu grafików, były pomocne przy organizacji życia religijnego wspólnoty. Pojedyncze grafiki niejednokrotnie służyły też jako wzorniki dla artystów.
Do dnia dzisiejszego tego typu kalendarz stały (calendarium perpetuum) datowany na XVIII wiek znajduje się w klasztorze sióstr Benedyktynek w Staniątkach koło Krakowa. Dwanaście drewnianych tablic zawiera naklejone miedzioryty z wizerunkami świętych czczonych w kolejnych dniach każdego miesiąca.
Miedzioryt został zakupiony w jednym z krakowskich antykwariatów, do którego w 1968 roku trafił od ks. Mieczysława Kluza. Nabyty zbiór liczy ponad 1500 rycin z różnych warsztatów, głównie niemieckich, rzadziej niderlandzkich, francuskich, polskich. Grafiki datowane na XVII i XVIII wiek pochodzą między innymi ze zbiorów krakowskich karmelitanek, oraz innych klasztorów na ziemiach polskich. Niewielkich rozmiarów obrazki dewocyjne, tłoczone na pergaminie i papierze, wykonane są najczęściej techniką miedziorytu. Niektóre z nich posiadają ręcznie pisane inskrypcjem takie jak dedykacje czy teksty modlitw.
Opracowała Beata Skoczeń-Marchewka.