Tryptyk złożony z trzech oddzielnych obrazów: środkowego sześciobocznego i dwóch prostokątnych, uzupełniających go po bokach.
Scena środkowa przedstawia Lecha Wałęsę w stroju roboczym, w hełmie z napisem: Stocznia Lenina. Na piersi ma przypięty znaczek z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, na szyi - zawieszony różaniec. W prawej ręce trzyma cienką włócznię z biało-czerwoną chorągiewką, którą godzi w czerwonego czterogłowego smoka. Nogami w ciężkich butach depcze gada. W tle wiejski krajobraz. Wśród wąskich zagonów, widoczne są postacie siewcy i oracza, a także rosnące na miedzach wierzby.
Skrzydło lewe - katedra królewska na Wawelu ukazana od strony zewnętrznego dziedzińca zaludnionego licznymi postaciami.
Skrzydło prawe - fragment krakowskiego Rynku z kościołem Mariackim i okolicznymi kamienicami. Przy pomniku Mickiewicza kramy i stoliki z barwnymi parasolami.
Obraz o bogatej warstwie symbolicznej, nawiązujący do historycznych wydarzeń, które rozpoczął 14 sierpnia 1980 r. robotniczy strajk w Stoczni Gdańskiej, a zakończyło podpisanie Porozumień Sierpniowych. Tytuł odwołuje się do utworu kabaretu „Pod Egidą”, którego tekst w 1976 r. napisał J. Pietrzak, zaś muzykę W. Korcz. Ta piosenka kabaretowa, z czasem stała się rodzajem hymnu, odbieranego przez publiczność jako wyraz walki z władzą komunistyczną i poparcia Solidarności. W okresie stanu wojennego obrósł legendą i nabrał dodatkowych znaczeń.
Obraz E. Krawczuka ukazuje przywódcę Solidarności w sposób nawiązujący do wizerunków św. Jerzego walczącego ze smokiem. Lech Wałęsa rozprawia się z demonem zła, jest obrońcą i wyzwolicielem. Dzięki niemu jest możliwe przywrócenie ładu, normalne życie i praca, których uosobieniem są siewca i oracz, ukazani na tle sielskiego, polskiego krajobrazu. Pokonanie czerwonego smoka, komunizmu, to gwarancja bezpieczeństwa i nienaruszalności symboli narodowej dumy i historii – Krakowa z Wawelem i kościołem Mariackim, przedstawionych na bocznych obrazach.
Autorem tryptyku był Eugeniusz Krawczuk (1958- 1992), znany malarz nieprofesjonalny z Gliwic, z zawodu złotnik i jubiler. Pracę twórczą rozpoczął wcześnie pod wpływem artystycznej atmosfery panującej w domu, a zwłaszcza malarstwa ojca – Bronisława. Stworzył własny styl. Jego obrazy malowane płasko, wyróżnia śmiałość i rytmizacja kompozycji, dekoracyjność i gra kolorem. Interesowała go sztuka dawna wielkich mistrzów. Stąd zapewne odwołania do licznych wątków symbolicznych i alegorycznych. E. Krawczuk był autorem portretów, martwych natur, scen rodzajowych. Jego obrazy znajdują się w wielu kolekcjach.
Zakupiony w 1981 roku od wykonawcy po III Triennale Plastyki Nieprofesjonalnej we Wrocławiu (1980 r.). W MEK znajduje się 5 obrazów Eugeniusza Krawczuka.
Opracowała Grażyna Mosio.
Bibliografia: Fiderkiewicz Maria, Śląscy pariasi pędzla i dłuta, Katowice 1994, s. 47 Fiderkiewicz Maria, Sztuka pogranicza. Między etnosztuką a sztuką akademicką. Katalog zbiorów Muzeum Śląskiego, Katowice 2007, s. 73 -75 (tam pełny wykaz literatury i spis wystaw malarza)
Scena środkowa przedstawia Lecha Wałęsę w stroju roboczym, w hełmie z napisem: Stocznia Lenina. Na piersi ma przypięty znaczek z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, na szyi - zawieszony różaniec. W prawej ręce trzyma cienką włócznię z biało-czerwoną chorągiewką, którą godzi w czerwonego czterogłowego smoka. Nogami w ciężkich butach depcze gada. W tle wiejski krajobraz. Wśród wąskich zagonów, widoczne są postacie siewcy i oracza, a także rosnące na miedzach wierzby.
Skrzydło lewe - katedra królewska na Wawelu ukazana od strony zewnętrznego dziedzińca zaludnionego licznymi postaciami.
Skrzydło prawe - fragment krakowskiego Rynku z kościołem Mariackim i okolicznymi kamienicami. Przy pomniku Mickiewicza kramy i stoliki z barwnymi parasolami.
Obraz o bogatej warstwie symbolicznej, nawiązujący do historycznych wydarzeń, które rozpoczął 14 sierpnia 1980 r. robotniczy strajk w Stoczni Gdańskiej, a zakończyło podpisanie Porozumień Sierpniowych. Tytuł odwołuje się do utworu kabaretu „Pod Egidą”, którego tekst w 1976 r. napisał J. Pietrzak, zaś muzykę W. Korcz. Ta piosenka kabaretowa, z czasem stała się rodzajem hymnu, odbieranego przez publiczność jako wyraz walki z władzą komunistyczną i poparcia Solidarności. W okresie stanu wojennego obrósł legendą i nabrał dodatkowych znaczeń.
Obraz E. Krawczuka ukazuje przywódcę Solidarności w sposób nawiązujący do wizerunków św. Jerzego walczącego ze smokiem. Lech Wałęsa rozprawia się z demonem zła, jest obrońcą i wyzwolicielem. Dzięki niemu jest możliwe przywrócenie ładu, normalne życie i praca, których uosobieniem są siewca i oracz, ukazani na tle sielskiego, polskiego krajobrazu. Pokonanie czerwonego smoka, komunizmu, to gwarancja bezpieczeństwa i nienaruszalności symboli narodowej dumy i historii – Krakowa z Wawelem i kościołem Mariackim, przedstawionych na bocznych obrazach.
Autorem tryptyku był Eugeniusz Krawczuk (1958- 1992), znany malarz nieprofesjonalny z Gliwic, z zawodu złotnik i jubiler. Pracę twórczą rozpoczął wcześnie pod wpływem artystycznej atmosfery panującej w domu, a zwłaszcza malarstwa ojca – Bronisława. Stworzył własny styl. Jego obrazy malowane płasko, wyróżnia śmiałość i rytmizacja kompozycji, dekoracyjność i gra kolorem. Interesowała go sztuka dawna wielkich mistrzów. Stąd zapewne odwołania do licznych wątków symbolicznych i alegorycznych. E. Krawczuk był autorem portretów, martwych natur, scen rodzajowych. Jego obrazy znajdują się w wielu kolekcjach.
Zakupiony w 1981 roku od wykonawcy po III Triennale Plastyki Nieprofesjonalnej we Wrocławiu (1980 r.). W MEK znajduje się 5 obrazów Eugeniusza Krawczuka.
Opracowała Grażyna Mosio.
Bibliografia: Fiderkiewicz Maria, Śląscy pariasi pędzla i dłuta, Katowice 1994, s. 47 Fiderkiewicz Maria, Sztuka pogranicza. Między etnosztuką a sztuką akademicką. Katalog zbiorów Muzeum Śląskiego, Katowice 2007, s. 73 -75 (tam pełny wykaz literatury i spis wystaw malarza)
