PL EN
Ustawienia prywatności
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Aby uzyskać więcej informacji i spersonalizować swoje preferencje, kliknij „Ustawienia”. W każdej chwili możesz zmienić swoje preferencje, a także cofnąć zgodę na używanie plików cookie 
na poniższej stronie.
Polityka prywatności
*Z wyjątkiem niezbędnych

Kolekcja syberyjska – nowe spojrzenie

Napierśnik

Napierśnik - element stroju o funkcji dekoracyjnej, stanowiący uzupełnienie rozpinanego kaftana. Bogate zdobienia (metalowe, z paciorków szklanych, płótna oraz wyszywane) wskazują na odświętną, paradną funkcję obiektu. Wg ogólnej zasady; napierśniki męskie są wąskie zakończone w szpic, natomiast napierśniki kobiece są szersze i dołem prosto zakończone. Napierśniki, wzorowane na tunguskich (ewenkijskich), stosowane były również wśród innych narodów syberyjskich: Ewenów, Dołganów, Ulczów.

Obiekt stanowi część kompletu (kaftan, koszula, spodnie, podbródek, napierśnik, buty) - stroju ewenkijskiego, przekazanego jako dar dla MTP w roku 1880 przez Marię Kulczykowską.

Zespół z obiektami: 30529/MEK, 30542/MEK, 30550/MEK, 30551/MEK, 30579/MEK, 30649/MEK

W zbiorach REM w Petersburgu znajdują się duże zbiory różnego typu napierśników ewenkijskich i pokrewnych narodów syberyjskich. Zachodni Ewenkowie, nosili zawsze ornamentowany; codzienny - z wzorem z pasów futrzanych; rytualny - wyszywany bisiorem. W późniejszym czasie „nagrudniki” zaczęto szyć z sukna. Dokładne rozróżnienia i charakterystykę pomiędzy różnego typu „nagrudnikami” tunguskimi opisał G.M. Wasiliewicz  w artykule pt. „Tunguskij nagrudnik u narodow Sibiri”; w: Sbornik Muzieja Antropołogii i Etnografii, t. XI. (Moskwa) Leningrad (Petersburg) 1949; str. 42-61.  

napierśnik 30531/MEK