Autor opisu: Natalia A. Tatarenkowa, Kierownik Oddziału Ochrony Dziedzictwa Historycznego i Kulturowego Państwowego Rezerwatu Biosfery „Komandorski” im. S.W. Marakowa
Opis przedmiotu:
Rozmiary: długość 30 cm; szerokość 16,7 cm; wysokość 19 cm
Materiał: wyprawiona skóra nerpy, drewno, sznur z żył, konopna lina, nić bawełniania
Drewniana rama jest montowana za pomocą drewnianych kołków i uzwojenia z plecionych sznurków. Na zewnątrz rama pokryta jest dobrze wyprawioną skórą nerpy. W „Katalogu wystawy etnograficznej Kamczatki i Wysp Komandorskich” z 1883 roku, napisano, że przedmiot został wykonany na Wyspach Aleuckich, co nie wyklucza możliwości wywiezienia go z Wysp Komandorskich.
Kompletność: zybka MEK 19003.
Przeznaczenie/ użycie przedmiotu:
Aglaasih’ (Аглаасих’) był używany nie jako kołyska, ale jako nosidełko: aleuckie kobiety nosiły w nich dzieci, zabezpieczając konstrukcję za plecami Odpowiednie zdjęcia autorstwa V. Yochelsona z początku XX wieku zostały opublikowane (Jochelson, 1933, s. 79; The Treasures of the Kunstkamera, 2001, s. 85).
Wykonanie przedmiotu: Autor nieznany. Brak śladów użytkowania.
Lokalna nazwa przedmiotu: Dybowski zapisał przedmiot jako kolebka (zybka), wschodni Aleuci nazywali go aglaasix.
Ramy czasowe używania przedmiotu: Na Wyspach Komandorskich kolebki wyszły z użycia w drugiej połowie XIX wieku. Tradycyjne aglaasih’ zostały zastąpione zwykłymi prostokątnymi kolebkami do kołysania dziecka. Takie zybki można znaleźć w wielu wioskach na terytorium Rosyjskiej Północy. Na Wyspach Aleuckich aglaasih’ pozostały do początku XX wieku.
Podobne przedmioty w kolekcjach innych muzeów:
Nie są znane inne miejsca przechowywania podobnego przedmiotu. Być może egzemplarz przechowywany w MEK jest unikatowy.
Źródła i literatura, wykorzystane przy opisie przedmiotu:
Bergsland K. Aleut Dictionary. – Fairbanks, Alaska: Alaska Native Language Center & University of Alaska Fairbanks, 1994. – 755 p.
Dybоwski B.J. Katalog wystawy etnograficzej Kamczatki i wysp Komandorskich (Zbiory Dr. Benedykta Dybowskiego). – Lwow: I. Związkowa drukarnia, 1885. – 20 s.
Jochelson W. History, Ethnology and Anthropology of the Aleut. – Washington: Carnegie Institution of Washington, 1933 (Publ. №. 432). – 91 p.
Сокровища Кунсткамеры. Алеуты: какими их увидел В. Иохельсон / МАЭ РАН. Сост. С.А. Корсун, Н.Ч. Таксами, Н.В. Ушаков. – СПб.: ГИПП «Искусство России», 2001. – 100 с.
Model/zabawka – nosidło i kolebka dla dziecka. Konstrukcja z drewnianej, wygiętej w owal drewnianej ramy, na którą naciągnięta została skórzana powłoka. Do krawędzi dowiązany sznurek. Na karcie magazynowej zapis nr inw. MTP. Przekaz z MTP do MEK w 1913 roku.
W zbiorach MEK znajdują się dwie wersje tego przedmiotu. Obiekt pełnoskalowy i miniatura. Mamy wyjątkową okazję przyjrzenia się w tym samym momencie przedmiotowi i jego wersji zminiaturyzowanej, zamienionej w model etnograficzny. Możemy także zastanowić się nad podstawową kwestią dotyczącą wszystkich miniatur znajdujących się w kolekcji MEK, a więc nad ich rzeczywistą funkcją. Wydaje się, że zawsze istnieją co najmniej 4 możliwości interpretacyjne:
1. Model etnograficzny powstały na zamówienie.
2. Rodzaj pamiątki dla rodzącego się ruchu turystycznego.
3. Dziecięca zabawka, będąca powtórzeniem i nauką świata dorosłych.
4. Obiekt kultowy, często związany z wyposażaniem grobów w miniatury rzeczywistych przedmiotów.
