Cecylia Chrzanowska
Cecylia Chrzanowska (1861–1918)
Czarka wrzecionowata, płaska, przez środek przebiega wyraźne, wypukłe żeberko. Trzonek przy nasadzie wąski, dalej szerszy, płaski, prosty, prosty, tylko przy nasadzie seria obustronnych wcięć. Zakończenie - czubek trzonka w postaci szpica, dadłamany. Na spodniej stronie trzonka napis - dawny numer: 4024. W zbiorach MEK od 1917 roku.
Informacja pozyskana od dr Ludmiły I. Missonowej z Instytutu Etnologii i Antropologii RAN w Moskwie, podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 18.09.2019 roku: Łyżka posiada dekoracje w postaci zdobień rytych na trzonku, które charakterystyczne są dla Ajnu (Ajnów). Pomiędzy Ajnami, Ultami (Orokami) oraz Niwhami istniał obyczaj wspólnego świętowania cyklicznego, dorocznego tzw. święta niedźwiedzia. Wówczas też dochodziło do „wymiany” (zapożyczeń) samych rzeczy jak i „przejmowania” motywów zdobniczych pomiędzy w/w grupami. Stąd też, łyżki opisane przez Cecylie Chrzanowską jako należące do Giliaków (Niwhów) nie wykluczają ich pierwotnego przynależenia do kultury Ajnu (Ajnów).
Informacja pozyskana od dr Ludmiły I. Missonowej z Instytutu Etnologii i Antropologii RAN w Moskwie, podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 18.09.2019 roku: Łyżka posiada dekoracje w postaci zdobień rytych na trzonku, które charakterystyczne są dla Ajnu (Ajnów). Pomiędzy Ajnami, Ultami (Orokami) oraz Niwhami istniał obyczaj wspólnego świętowania cyklicznego, dorocznego tzw. święta niedźwiedzia. Wówczas też dochodziło do „wymiany” (zapożyczeń) samych rzeczy jak i „przejmowania” motywów zdobniczych pomiędzy w/w grupami. Stąd też, łyżki opisane przez Cecylie Chrzanowską jako należące do Giliaków (Niwhów) nie wykluczają ich pierwotnego przynależenia do kultury Ajnu (Ajnów).
