Muzeum Etnograficzne w Krakowie

Informacje

Licznik kolekcji:

140

Numer inwentarza MEK:

20939

Grupa narodowościowa:

Niwchowie (Giliacy)

Pochodzenie geograficzne:

Azja , Federacja Rosyjska , Kraj Chabarowski

Wymiary:

długość: 27 cm

Materiał:

drewno

Technika:

rzeźbiarska , wykonanie ręczne

Datowanie:

przed 1914 rokiem

Darczyńca:

kolekcja Cecylii Chrzanowskiej

Tagi

Cecylia Chrzanowska Niwhowie (Giliacy) łyżka

Szukaj obiektów

Wyszukiwanie zaawansowane

Cecylia Chrzanowska

Cecylia Chrzanowska (1861–1918)

Powiązane obiekty

Koszyk z pokrywką

Koszyk z przykrywką. Plecionka wykonana techniką spiralną z włókien trawy morskiej. Kształt niskiego walca. Dno płaskie. Przykrywka (wieko) nakładana, połączona z koszykiem skórzanym paskiem. Na wieku oraz ściance kosza geometryczne, prostokątne i koliste zdobienia z włókien barwionych na brązowo.
W koszyku znajduje się luzem zachowana XIX-wieczna, archiwalna metka Muzeum Techniczno-Przemysłowego (MTP) z zapisem o treści: "Koszyk pleciony z trawy morskiej na Kamczatce. Koszyki w kształcie kobiałek z przykrywką używane są do ochraniania naczyń szklanych i fajansowych podczas podróży po Kamczatce. Ze zbiorów dra B. Dybowskiego".

W zbiorach Kunstkamery (Petersburg, Rosja) analogiczny koriacki kosz (ros. korzina) pleciony z włókien traw (kształt podłużny, zdobienia i technika identyczne); także archiwalne fotografie, np. No. 13-12 Fot. Koriaki, Kamczadalskaja korzina iz Kowrona, 1911, Kamczatskaja Obłast, Koriackij Awtonomnyj Okrug; autor_Iochielson Władimir Ilicz; fot.za: ww.kunstkamera.ru/kunst-catalogue/items

Model sań

Model sań wykonany z drewna i cienkiego sznurka. Sanie składają się z 3 par kłonnic (kłonica - jeden z czterech drążków umocowanych na osiach i przytrzymujących drabiny albo skrzynię wozu konnego, sań, wagonu, etc.) oraz sznurka łączącego poręcz sań z siedziskiem. Płozy długie, płaskie, 1 pałąk w przedniej części.
Na karcie magazynowej zapisany dawny nr inw.:MTP 17370 XIX D 57

Łyżka

Czarka łopatkowata, płaska, zwężająca się ku nasadzie trzonka. Trzonek prosty, zakończony zaokrągleniem. Przy nasadzie trzonka wystają po obydwu stronach prostopadłe, krótkie ramiona. Przy końcu trzonka znajduje się nawiercony na wylot otwór przez który przewleczony i przewiązany jest skręcony, krótki rzemień. Na spodniej stronie trzonka zatarte ślady napisów w cyrylicy oraz numer 3605 M.N.W.Najprawdopodobniej wyrób Czukczów (analogia: łyżka 20922/MEK)W zbiorach MEK od 1917 roku.

Łyżka

Czarka płaska, przód ścięty do szpica. Trzonek przy nasadzie wąski, w przekroju owalny, dalej szerszy. Zewnętrzna strona trzonka zdobiona dekoracyjnym ornamentem rytym w postaci zawijanych linii, "palców" i motywów roślinnych. Trzonek zakończony ażurową rzeźbą dwóch splecionych węży. Na spodniej stronie trzonka napis w cyrylicy: "4034 Giliackaja c. Mongoly na Amur". W zbiorach MEK od 1917 roku.

Łyżka

Łyżka składana. Czarka płaska, przód ścięty do szpica. Trzonek przy nasadzie wąski, w przekroju owalny, dalej szerszy, składany na zawiasie. Zewnętrzna strona trzonka zdobiona dekoracyjnym ornamentem rytym. Na spodniej stronie trzonka wyryty rok ""1896" oraz wyrzeźbiona mała figurka niedźwiedzia. Na spodniej stronie trzonka również napis w cyrylicy: "3943 giliaki (... - dalej nieczytelny). W zbiorach MEK od 1917 roku.
Informacja pozyskana od dr Ludmiły I. Missonowej z Instytutu Etnologii i Antropologii RAN w Moskwie, podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 18.09.2019 roku: Łyżka z wyrytym napisem – rokiem 1896. Niezwykle rzadki, unikatowy typ składanej łyżki (podróżnej?), ozdobionej miniaturową rzeźbą niedźwiedzia na spodniej stronie trzonka. Łyżka posiada dekoracje w postaci zdobień rytych na trzonku, które charakterystyczne są dla Ajnu (Ajnów). Pomiędzy Ajnami, Ultami (Orokami) oraz Niwhami istniał obyczaj wspólnego świętowania cyklicznego, dorocznego tzw. święta niedźwiedzia. Wówczas też dochodziło do „wymiany” (zapożyczeń) samych rzeczy jak i „przejmowania” motywów zdobniczych pomiędzy w/w grupami.

Łyżka

Łyżka wykonana w jednym kawałku drewna. Czarka w kształcie płaskiej łopatki wygiętej ku górze. Czarka bezpośrednio przechodzi w trzonek, który jest pokryty rytymi dekoracjami w postaci migdałowatych wzorów i ukośnych kresek. Na spodzie (dnie) czarki napis cyrylicą: "Po ajnsku sorompie ( .... - nieczytelnne) riża Sachalin, wostocznoj bierieg Manue".
Łyżka do podawania/spożywania potraw z ryżu. W zbiorach MEK od 1917 roku.
Informacja pozyskana od dr Ludmiły I. Missonowej z Instytutu Etnologii i Antropologii RAN w Moskwie, podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 18.09.2019 roku: Ozdoby na trzonku charakterystyczne są dla Ajnu (Ajnów). Pomiędzy Ajnami, Ultami (Orokami) oraz Niwhami istniał obyczaj wspólnego świętowania cyklicznego, dorocznego tzw. święta niedźwiedzia. Wówczas też dochodziło do „wymiany” (zapożyczeń) samych rzeczy jak i „przejmowania” motywów zdobniczych pomiędzy w/w grupami. Stąd też, łyżki opisane przez Cecylie Chrzanowską jako należące do Giliaków (Niwhów) nie wykluczają ich pierwotnego przynależenia do kultury Ajnu (Ajnów). I vice versa.

Łyżka

Czarka dużą, płaska i płytka, o owalnym kształcie. Trzonek przy nasadzie węższy, łukowato wygięty ku górze, z wyraźnym, biegnącym przez środek żeberkiem. Dalsza część trzonka płaska, ozdobiona po bokach wcięciami i wypustkami. Zakończenie w postaci kółka z otworem wewnątrz - w obecnym stanie odłamane. Na spodniej (dolnej) stronie trzonka napis cyrylicą: "typ giliackaja". W zbiorach MEK od 1917 roku.

Informacja pozyskana od dr Ludmiły I. Missonowej z Instytutu Etnologii i Antropologii RAN w Moskwie, podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 18.09.2019 roku: Łyżka posiada dekoracje w postaci zdobień rytych na trzonku, których kształty i formy charakterystyczne są dla Ajnu (Ajnów). Pomiędzy Ajnami, Ultami (Orokami) oraz Niwhami istniał obyczaj wspólnego świętowania cyklicznego, dorocznego tzw. święta niedźwiedzia. Wówczas też dochodziło do „wymiany” (zapożyczeń) samych rzeczy jak i „przejmowania” motywów zdobniczych pomiędzy w/w grupami.

Łyżka

Czarka duża, ,płaska o owalnym kształcie. Trzonek przy nasadzie wąski, o przekroju owalnym, dalej szerszy, płaski. Wierzchnia (górna) strona trzonka pokryta rzeźbionym ornamentem dekoracyjnym. Końcówka trzonka w postaci wypustki. Na spodniej (dolnej) stronie trzonka napis cyrylicą: "Gilskaja Michil 3480". W zbiorach MEK od 1917 roku.

Informacja pozyskana od dr Ludmiły I. Missonowej z Instytutu Etnologii i Antropologii RAN w Moskwie, podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 18.09.2019 roku: Łyżka posiada dekoracje w postaci zdobień rytych na trzonku, których kształty i motywy, charakterystyczne są dla Ajnu (Ajnów). Pomiędzy Ajnami, Ultami (Orokami) oraz Niwhami istniał obyczaj wspólnego świętowania cyklicznego, dorocznego tzw. święta niedźwiedzia. Wówczas też dochodziło do „wymiany” (zapożyczeń) samych rzeczy jak i „przejmowania” motywów zdobniczych pomiędzy w/w grupami.

Łyżka

Łyżka wykonana w jednym kawałku drewna. Czarka w kształcie płaskiej łopatki wygiętej ku górze. Czarka bezpośrednio przechodzi w trzonek, który jest pokryty rytymi wzorami dekoracyjnymi w postaci zygzakowatych linii i ukośnych kresek. Łyżka do nakładania/spożywania potraw z ryżu. W zbiorach MEK od 1917 roku.
Informacja pozyskana od dr Ludmiły I. Missonowej z Instytutu Etnologii i Antropologii RAN w Moskwie, podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 18.09.2019 roku: Ozdoby charakterystyczne są dla Ajnu (Ajnów). Na Sachalinie, pomiędzy Ajnami, Ultami (Orokami) oraz Niwhami istniał obyczaj wspólnego świętowania cyklicznego, dorocznego tzw. święta niedźwiedzia. Wówczas też dochodziło do „wymiany” (zapożyczeń) samych rzeczy jak i „przejmowania” motywów zdobniczych pomiędzy w/w grupami. Stąd też, łyżki opisane przez Cecylię Chrzanowską jako należące do Giliaków (Niwhów) nie wykluczają ich pierwotnego przynależenia do kultury Ajnu (Ajnów) i vice versa.

Łyżka

Czarka o kształcie sercowatym, skierowanym szpicem ku przodowi. Trzonek łukowato wygięty ku górze zakończony w formie ząbka. Przy nasadzie trzonka, wyraźne wcięcie - przewężenie.
Na wierzchniej (górnej) stronie trzonka napis cyrylicą: "3109 (słowo nieczytelne dikogo barana. Ochockoj okrug (dalsze 2 słowa nieczytelne)"
W zbiorach MEK od 1917 roku.
W XIX wieku na terenach Zabajkala (Daurii) oraz Dalekiego Wschodu, mieszkających tam Ewenków nazywano/określano Oroczenami (Oroczonami).

Łyżka

Łyżka wykonana z jednego kawałka kości. Czarka o sercowatym kształcie, dno płaskie, krawędzie czarki lekko wygięte ku górze. Trzonek płaski, ustawiony niemal prostopadle do czarki, z lekkim odchyleniem. Na spodniej (dolnej) stronie trzonka napis cyrylicą: "3140 Oroczienskaja Nerczyńsk".
W zbiorach MEK od 1917 roku.
W XIX wieku na terenach Zabajkala (Daurii), mieszkających tam Ewenków nazywano/określano Oroczenami (Oroczonami).

Łyżka

Łyżka wykonana z jednego kawałka kości - piszczela. Czarka płaska, okrągła, głęboka. Trzonek płaski, łukowato wygięty ku dołowi zakończony zaokrągleniem. Powyżej nasady trzonka, wyraźne rozszerzenie. Na spodniej (dolnej) stronie trzonka napis cyrylicą: "3530 Oroczienskaja". W zbiorach MEK od 1917 roku.
W XIX wieku na terenach Zabajkala (Daurii), mieszkających tam Ewenków nazywano/określano Oroczenami (Oroczonami).

Łyżka

Czarka duża, płaska, owalna. Trzonek przy nasadzie wygięty łukowato ku górze pionowo biegnącym przez środek żeberkiem.. W dalszej części trzonek płaski, zwężający się ku zakończeniu. Czubek trzonka zwieńczony stożkiem. Zewnętrzna (górna) strona trzonka ozdobiona rytym ornamentem. Na spodniej (dolnej) stronie trzonka napis cyrylicą: "3371 Oroczienskaja".
W zbiorach MEK od 1917 roku.
W XIX wieku na terenach Zabajkala (Daurii), mieszkających tam Ewenków nazywano/określano Oroczenami (Oroczonami).

Informacja pozyskana od dr Ludmiły I. Missonowej z Instytutu Etnologii i Antropologii RAN w Moskwie, podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 18.09.2019 roku: Łyżka opisana jako „Oroczenskaja” posiada dekoracje w postaci zdobień rytych na trzonku, które charakterystyczne są dla Ajnu (Ajnów). Pomiędzy Ajnami, Ultami (Orokami) oraz Niwhami istniał obyczaj wspólnego świętowania cyklicznego, dorocznego tzw. święta niedźwiedzia. Wówczas też dochodziło do „wymiany” (zapożyczeń) samych rzeczy jak i „przejmowania” motywów zdobniczych pomiędzy w/w grupami. Stąd też, łyżki opisane przez Cecylie Chrzanowską jako należące do Giliaków (Niwhów) nie wykluczają ich pierwotnego przynależenia do kultury Ajnu (Ajnów).

Łyżka

Łyżka wykonana z jednego kawałka kości. Czarka okrągła, trzonek z przewężeniem u nasady, łukowato wygięty. Na trzonku łyżki napis w cyrylicy o treści: "Oroczeni zabajkala iz roga Saxotago Nierczyn. Muz.)" oraz numer: 3404.
Łyżka pochodzi z Zabajkala (Daurii) z okolic Nerczyńska. Najprawdopodobniej wykonana z rogu suhaka stepowego (Saiga tatarica). Wyrób Oroczonów zabajkalskich, XIX w. Kolekcja Cecylii Chrzanowskiej. W zbiorach MEK od 1917 roku.

Niezbędne (3)

Statystyka (3)

Kolekcja syberyjska – nowe spojrzenie

Łyżka

łyżka 20939/MEK

Informacje

Tagi

Szukaj obiektów

Powiązane osoby

Cecylia Chrzanowska

Powiązane obiekty

Drodzy Goście