Kaftan - część męskiego stroju, używanego w zimie. Wykonany ze skóry z futrem renifera, dolne, ciemniejsze krawędzie z futra sobola (?), krótkie kępczaste i barwione w ochrze z sierści – futra łap zajęczych. Przy dolnej krawędzi 3 zaszyte "kieszonki" wypełnione płaskimi krążkami (kamieniami) z tufu wulkanicznego. Przy górnej krawędzi, na sznurku plomba z wytłoczonym cyrylicą napisem: WARSZAW 1883
Zewnętrzną warstwę eweńskich strojów tworzyły rozpinane kaftany(eweński: tety) oraz fartuchy(eweński: nel). Zarówno tety, jak i nel pokryte są ozdobną symboliką. Począwszy od wstawek z łapek zajęczych (umurul), narracyjnego i ozdobnego zarazem pasa z wielobarwnych koralików (tukuryndycie), aż po wszyte w wewnętrzną stronę odzieży kamyczki, tzw. gromowe strzały, pełniące funkcję amuletu. Odzież tę szyto ze skór reniferów, niedźwiedzi, psów i soboli.
Informacja pozyskana od dr Ericha Kastena z Kulturstiftung Sibirien ze Fürstenbergu (Niemcy), podczas wizyty studyjnej w MEK w dniu 28.02.2018 r: Pasy rzemieni przyczepione w dwóch rzędach z tyłu świadczyć mogą o obrzędowych (odświętnych) celach odzieży. Dekoracje z paciorków są narracyjne - biało-czarne tworzące pary paciorki przedstawiają pary reniferów, niebieskie pasy to rzeka i niebo. Nietypowe jest połączenie rękawic z rękawami. Również rzemienie dowiązane do rękawów na wysokości nadgarstków są zagadką – ich funkcja???