Kolekcja syberyjska – nowe spojrzenie

Opowan - dolny pas zdobień z aplikacji futrzanych, naszywany na futro, tzw. kuklankę (w języku czukockim: kuchlankę) lub doszywany do jej dolnej krawędzi. Zdobienia – geometryczne wzory powstały poprzez precyzyjne naszywanie kawałków skóry z białym i brązowym włosiem renifera. Górną i dolną krawędź zdobią 2 pasy białego futra ze znajdującym się pośrodku pasem składającym się z naprzemiennie ułożonych brązowych i białych kwadratów. Środek pasa zdobi rząd geometrycznych zdobień w kształcie szachownicy na przemian z polami składającymi się z 5 pasów. Typ zdobień - ich forma oraz pasowe ułożenie, wskazują na pochodzenie czukockie.

Na karcie magazynowej widnieje dawny nr inwentarzowy Muzeum Techniczno-Przemysłowego (MTP) 17588  wraz z informacją, że obiekt pochodzi z roku 1878 (?). Pas trafił do zbiorów krakowskiego Muzeum Etnograficznego (MEK) dopiero w 1964 roku, w drodze przekazu ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie (MNK), które przejęło zasoby zlikwidowanego w 1950 roku MTP. W latach 60. XX wieku (i dalszych, aż do początku lat 90. XX wieku) do MEK trafiały pojedynczo lub w grupach pozostałe w zbiorach MNK eksponaty z kolekcji Benedykta Dybowskiego oraz innych darczyńców, którzy przekazali je jeszcze w XIX wieku do MTP.

Zastanawiająca jest – zapisana w dokumentacji inwentarzowej – data pozyskania obiektu, czyli rok 1878 rok jak i jego przynależność do kolekcji Benedykta Dybowskiego (zgromadzonej podczas pobytu na Kamczatce i Wyspach Komandorskich w latach 1879-1883). Są to dwie wzajemnie się wykluczające informacje, stąd przynajmniej jedna z nich musi być nieprawdziwa. Ponadto, przynależność do kręgu kultury Czukczów, również z dużym prawdopodobieństwem wyklucza kolekcję Dybowskiego. A zatem skąd i od kogo pochodzi ów obiekt? Tu tropem jest analogiczny opowan (30547/MEK), pozyskany (lub tylko przekazany) w tym samym okresie do zbiorów MTP przez Henryka Wimmlera (Wimmera?).

Odzież wierzchnia – kuklanka z doszytym kapturem i kołnierzem („jęzorem”) z przodu, służącym do zasłaniania twarzy. Kaptur dwuwarstwowy, przy czym warstwa wewnętrzna zwrócona włosiem do wewnątrz. Krawędź kołnierza obszyta jest skórzaną lamówką. Kuklanka posiada rozkloszowany krój oraz dwa długie rękawy wyraźnie zwężające się ku krawędziom. Całość uszyta z reniferowych skór z futrem, obecnie w znacznym stopniu wyleniałym. Odzież jest jednowarstwowa (brak charakterystycznej futrzanej „podpinki”). Wzdłuż dolnej krawędzi na całym obwodzie rozkloszowanego okrycia znajduje się doszyty, szeroki pas zdobień wykonanych z aplikacji futrzanych, nici i kolorowej włóczki, które naszyte zostały na skórę irchową i fabryczną, czerwoną tkaninę. Zdobienia tworzą pasową, piętrową kompozycję z przewagą motywów geometrycznych (romby, koła, trójkąty). Brzeg – dolna krawędź kuklanki niezdobiona, wykonana ze skóry irchowej.
Na karcie magazynowej zapisany dawny nr inw: N.I. 100.649 (F.K. 4671) wraz z informacją, że obiekt pochodzi z daru do MNK z roku 1906.

Przekaz z Muzeum Narodowego w Krakowie do MEK w 1964 roku.

W zbiorach Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie znajduje się fotografia przedstawiająca Konstantego Podhorskiego ubranego w strój Czukczów. Podhorski w kuklance sfotografowany został najprawdopodobniej podczas pobytu na Czukotce pomiędzy majem a listopadem 1905 roku. Kuklanka ze zdjęcia znajduje się obecnie w zbiorach MEK pod nr inw. 30528/MEK

Odzież wierzchnia –kuklanka z doszytym kapturem i kołnierzem („jęzorem”) z przodu, służącym do zasłaniania twarzy.  Kuklanka posiada rozkloszowany krój i dwa długie rękawy wyraźnie zwężające się ku krawędziom.  Całość uszyta z reniferowych skór z futrem. Odzież jest dwuwarstwowa, przy czym warstwa zewnętrzna odwrócona jest włosiem na zewnątrz, zaś warstwa wewnętrzna („podpinka”), zwrócona włosiem do wewnątrz (do ciała). Wzdłuż dolnej krawędzi na warstwie zewnętrznej, na całym obwodzie rozkloszowanego okrycia znajduje się doszyty, szeroki pas zdobień wykonanych z aplikacji futrzanych, nici i kolorowej włóczki, które razem tworzą pasową, piętrową kompozycję z przewagą motywów geometrycznych (romby, koła, trójkąty). Sam brzeg – dolna krawędź kuklanki zdobiona doszytymi, sterczącymi fragmentami czerwonej i niebieskiej włóczki.

Jeden z najlepiej zachowanych obiektów z kolekcji strojów syberyjskich!!!
Na karcie magazynowej zapisany dawny nr inw: MTP 14 163 VE 185  wraz z informacją, że obiekt pochodzi z 1880 roku.

Informacja pozyskana od dr Ericha Kastena z Kulturstiftung Sibirien ze Fürstenbergu (Niemcy), podczas wizyty studyjnej w MEK, w dniu 28.02.2018: Kuklanka raczej koriacka, dekoracje są charakterystyczne zarówno dla Ewenów (geometryczne – romby), jak i dla Koriaków (haftowane wyszycia i faliste, meandrujące kształty). Dolny pas ewidentnie łączy zatem wpływy dwóch kultur. 

Odzież wierzchnia – kuklanka z doszytym kapturem i kołnierzem („jęzorem”) z przodu, służącym do zasłaniania/osłaniania twarzy. Kuklanka posiada rozkloszowany krój oraz dwa długie rękawy wyraźnie zwężające się ku krawędziom. Całość uszyta z reniferowych skór z futrem. Odzież jest dwuwarstwowa, przy czym warstwa zewnętrzna odwrócona jest włosiem na zewnątrz, zaś warstwa wewnętrzna („podpinka”), zwrócona włosiem do wewnątrz (do ciała). Wzdłuż dolnej krawędzi na warstwie zewnętrznej, na całym obwodzie rozkloszowanego okrycia znajduje się szeroki pas zdobień, tzw. opowan. Dekoracje wykonane są z aplikacji futrzanych, nici pasmanteryjnych i kolorowej włóczki, które razem tworzą kolorową, ułożoną pasowo, piętrową kompozycję, w której dominują motywy geometryczne (romby, koła, prostokąty). Sam brzeg – dolna krawędź kuklanki jak i krawędzie jej rękawów, obszyte są gęstym, krótkim futrem, nie pochodzącym jednak z renifera. 

Jeden z najlepiej zachowanych obiektów z kolekcji strojów syberyjskich MEK!

Na karcie magazynowej zapisany dawny nr inw: MTP 14 162 wraz z informacją, że pochodzi z roku 1880. Ponadto zapis, że obiekt został przekazany z MNK do MEK w 1964 roku.