Standardy Ochrony Małoletnich

STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH W MUZEUM ETNOGRAFICZNYM  IM. SEWERYNA UDZIELI W KRAKOWIE

Ilekroć mowa o:

1. ustawie, należy przez to rozumieć ustawę z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (Dz. U. z 2024 r. poz. 560)
2. dziecku, należy przez to rozumieć małoletniego, w stosunku do którego Muzeum jest organizatorem działalności określonej w art. 22b pkt 2 ustawy,
3. krzywdzeniu dziecka, należy przez to rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę małoletniego, lub zagrożenie dobra małoletniego, w tym jego zaniedbanie,
4. pracowniku, należy przez to rozumieć każdego pracownika Muzeum bez względu na formę zatrudnienia (umowa o pracę, umowa zlecenia itp), współpracownika, stażystę, wolontariusza, praktykanta lub inną osobę, która z racji pełnionej funkcji lub zadań w Muzeum ma kontakt z dziećmi, a także inny personel dopuszczony przez Muzeum do działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
5. działalności, należy przez to rozumieć działalność związaną  z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
6. opiekunie dziecka, należy przez to rozumieć rodzica lub opiekuna prawnego, a także rodzica zastępczego.

1. Standardy ochrony małoletnich to zasady dotyczące zabezpieczenia dzieci przed wszelkimi formami krzywdzenia, zaniedbania, wykorzystania czy przemocy.

1. Pracownik mający kontakt z dzieckiem w trakcie pracy, przed nawiązaniem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do działalności oprócz dokumentów wymaganych na podstawie innych przepisów prawa powszechnie obowiązującego lub regulacji wewnętrznych przyjętych w Muzeum, z zastrzeżeniem ust. 3, powinien przedstawić informację z Krajowego Rejestru Karnego, w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
2. Pracodawca przed nawiązaniem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do działalności dokonuje wobec osób mającym w trakcie wykonywania swoich obowiązków kontakt  z małoletnimi weryfikacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, na podstawie udzielonej zgody kandydata (załącznik nr 5).
3. Pracownicy posiadający obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska przedkładają dokumenty, o których mowa w ustawie o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich, wymagane dla obcokrajowców.
4. Wyżej wymienione dokumenty i oświadczenia będą przechowywane w aktach osobowych pracowników albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do takiej działalności.
5. Pracownicy realizujący bezpośrednio działania na rzecz dzieci, przed rozpoczęciem pracy podpisują oświadczenie o zapoznaniu się ze Standardami Ochrony Małoletnich oraz zobowiązaniu do przestrzegania podstawowych zasad ochrony dzieci (załącznik nr 1).

1. Pracownicy traktują małoletnich z szacunkiem oraz uwzględniają ich godność i indywidualne potrzeby.
2. Pracownicy traktują dzieci równo bez względu na ich płeć, sprawność lub niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd.
3. Małoletni mają obowiązek m.in.:
   1. przestrzegać zasad dotyczących sposobu zachowania, w tym zasad bezpieczeństwa,
   2. słuchać i reagować na polecenia pracowników,
   3. szanować mienie, zachowywać porządek i czystość,
   4. szanować prawa innych,
   5. akceptować wzajemną indywidualność,
   6. informować o oczekiwaniach, potrzebach, problemach i niebezpieczeństwach.
4. Komunikaty bądź działania pracownika wobec małoletniego są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci.
5. W komunikacji z dziećmi pracownik zachowuje cierpliwość i szacunek.
6. Pracownik szanuje prawo dziecka do prywatności.
7. Fotografowanie i nagrywanie małoletnich i upublicznianie tych materiałów odbywa się wyłącznie za pisemną zgodą rodziców lub opiekunów prawnych. 
8. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jednoznacznie jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda opiekuna na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.
9. Pracownikom nie wolno:
   1. proponować małoletnim alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również używać ich w obecności dzieci,
   2. wchodzić w relacje jakiejkolwiek zależności wobec małoletniego lub jego opiekunów,
   3. stosować działań przemocowych wobec małoletniego.

10. Istnieją sytuacje, w których fizyczny kontakt z małoletnim może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu jeśli:
    1. jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie np. ze względu na strach, smutek, tęsknotę za opiekunem itp.,
    2. jest ochroną przed upadkiem, atakiem lub inną szczególną sytuacją np. w sytuacji napadu złości i fizycznej agresji oraz zachowań zagrażających dziecku lub innym dzieciom,
    3. jest sposobem na realizację zaleceń wynikających z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

11. Kontakt pracownika z dziećmi może odbywać się po godzinach pracy pracownika wyłącznie w celach związanych z działalnością Muzeum.

3. Pracownik powinien zwracać uwagę na niepokojące zachowania małoletnich, które mogą świadczyć o ich krzywdzeniu i podjąć próbę rozmowy z małoletnim w przypadku powzięcia podejrzenia takiego krzywdzenia.
4. Uzasadnione podejrzenie krzywdzenia małoletniego następuje gdy:
   1. małoletni ujawnił pracownikowi Muzeum fakt krzywdzenia,
   2. pracownik zaobserwował krzywdzenie małoletniego,
   3. małoletni ma na sobie ślady krzywdzenia, a zapytany odpowiada niespójnie i/lub chaotycznie bądź występują inne okoliczności mogące wskazywać na krzywdzenie.
5. W przypadku podejrzenia lub powzięcia informacji, o krzywdzeniu małoletniego każdorazowo należy powiadomić Dyrektora Muzeum lub wyznaczoną przez niego osobę oraz wypełnić Kartę interwencji, stanowiącą załącznik nr 2 do Standardów ochrony małoletnich obowiązujących w Muzeum.
6. Jeżeli wystąpiło poważne uszkodzenie ciała wymagające interwencji medycznej lub życie małoletniego jest zagrożone pracownik w pierwszej kolejności powinien wezwać pogotowie.
7. Dyrektor lub wyznaczona przez niego osoba o zaistniałej sytuacji zawiadamia dyrektora jednostki, do której uczęszcza dziecko bądź prawnego opiekuna dziecka.
8. Dyrektor lub wyznaczona przez niego osoba ustala z dyrektorem jednostki, do której uczęszcza dziecko dalsze czynności, a w przypadku gdy zaistnieje taka konieczność informuje opiekunów o obowiązku Muzeum zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji - prokuratury, policji, sądu rodzinnego, ośrodka pomocy społecznej bądź przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego w celu uruchomienia procedury „Niebieskiej Karty" – w zależności od zdiagnozowanego typu krzywdzenia i skorelowanej
   z nim interwencji.
9. W przypadku, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia wobec małoletniego przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności na szkodę małoletniego Dyrektor lub wyznaczona przez niego osoba składa zawiadomienie na policję lub do prokuratury.
10. Muzeum prowadzi rejestr ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego oraz interwencji (załącznik nr 3).
11. W przypadku każdej interwencji związanej z krzywdzeniem dziecka, pracownik Muzeum ma obowiązek zachować tajemnicę, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

1. Po ujawnieniu krzywdzenia małoletni zostaje niezwłocznie otoczony opieką. Dyrektor lub osoba przez niego wskazana powiadamia dyrektora placówki do której uczęszcza małoletni oraz psychologa placówki.
2. W przypadku podejrzenia ryzyka krzywdzenia lub krzywdzenia małoletniego przez pracownika, Dyrektor lub osoba przez niego wyznaczona niezwłocznie izoluje małoletniego od potencjalnego sprawcy, zawiadamia policję i podejmuje dodatkowe kroki jako pracodawca - zgodnie z Kodeksem Pracy i ogólnymi przepisami prawa.
3. Kolejne kroki postępowania w tej sytuacji leżą w kompetencji placówki, której uczeń jest Wówczas nauczyciele specjaliści obejmują małoletniego i jego rodziców pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
4. Po ustaleniu, że problem krzywdzenia nie wymaga sięgnięcia po środki represji karnej wobec rodziny i izolowania od niej dziecka oraz, że nie zachodzi zagrożenie zdrowia lub życia małoletniego, Dyrektor lub osoba przez niego wyznaczona w porozumieniu
   z dyrektorem placówki organizuje spotkanie z rodzicami małoletniego w obecności: osoby wskazanej przez Dyrektora, psychologa placówki oraz pracownika, który zgłosił incydent. Podczas spotkania zostają określone sposoby wsparcia i reagowania. Ze spotkania sporządza się notatkę służbową.
5. Wszyscy pracownicy, którzy w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych posiadają informacje o krzywdzeniu małoletniego lub informacje z tym związane
   są zobowiązani do zachowania tych informacji w tajemnicy, poza tymi informacjami, które przekazywane są uprawnionym instytucjom.

1. Wdrażanie działań dotyczących „Standardów ochrony małoletnich" podlega okresowej analizie i w miarę potrzeb modyfikacji.
2. Koordynator ds. standardów ochrony małoletnich lub osoba wyznaczona przez Dyrektora, co najmniej raz na dwa lata dokonuje oceny standardów w celu zapewnienia ich dostosowania do aktualnych potrzeb, zgodności z przepisami oraz proponuje konieczne zmiany.
3. Osoba, o której mowa w ust. 2 przeprowadza wśród pracowników raz na dwa lata ankietę monitorującą poziom realizacji Standardów. Wzór ankiety stanowi załącznik nr 4.
4. Ponadto osoba, o której mowa w ust.2 jest odpowiedzialna za reagowanie na sygnały naruszenia Standardów oraz za przyjmowanie od pracowników proponowanych zmian w treści ich zapisów.
5. W ankiecie pracownicy mogą proponować zmiany w Standardach oraz wskazywać sytuacje naruszenia Standardów oraz sytuacje w których procedury określone w Standardach nie zostały zastosowane lub nie zadziałały.
6. Osoba, o której mowa w ust. 2 dokonuje opracowania wypełnionych przez pracowników ankiet. Sporządza na tej podstawie protokół, który następnie przekazuje Dyrektorowi.
7. Dyrektor po dokonaniu analizy protokołu może wprowadzić niezbędne zmiany, a następnie ogłasza stosownym zarządzeniem nowe brzmienie Standardów.

1. Wszelkie procedury i dokumenty związane z wprowadzeniem Standardów są udostępniane pracownikowi przed rozpoczęciem wykonywania zadań.
2. Pracownik potwierdza pisemnie zapoznanie się z w/w dokumentami.

Procedury i dokumenty związane z wprowadzeniem Standardów udostępnione są na stronie internetowej Muzeum oraz wywieszone na tablicy ogłoszeń.

1. Za przygotowanie pracowników do stosowania standardów oraz zasad i procedur opisanych
   w „Standardach ochrony małoletnich" odpowiada koordynator ds. standardów ochrony małoletnich lub osoba wyznaczona przez Dyrektora, która odpowiada także za nadzór nad realizacją zasad i procedur, w tym działania interwencyjne.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1 m.in.:
   1. przekazuje do zapoznania pracownikom „Standardy ochrony małoletnich",
   2. dokonuje weryfikacji pracowników mających kontakt z dziećmi w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.
   3. przyjmuje zgłoszenia o podejrzeniu krzywdzenia dziecka i podejmowanie działań interwencyjnych,
   4. prowadzi niezbędną dokumentację np. kartę interwencji, rejestr ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego oraz interwencji - z wykorzystaniem załączników nr 2 i 3 do Standardów ochrony małoletnich.

3. Plan wsparcia małoletniego obejmuje różne formy pomocy, w tym prawną, psychologiczną, socjalną i medyczną, uwzględniając współpracę w tym zakresie z dyrektorem szkoły, do której uczęszcza małoletni oraz z wykwalifikowanymi placówkami.
4. Celem planu wsparcia jest przede wszystkim:
   1. zainicjowanie działań interwencyjnych we współpracy z dyrektorem szkoły, do której uczęszcza małoletni oraz z innymi instytucjami, jeśli istnieje taka konieczność,
   2.  współpraca z rodzicami w celu powstrzymania krzywdzenia małoletniego i zapewnienie mu pomocy,
   3. diagnoza, czy konieczne jest podjęcie działań prawnych
   4. Dokumentacja dotycząca incydentów przechowywana jest w Muzeum.

1. Małoletni mają obowiązek odnosić się z szacunkiem do innych małoletnich, dbać
   o bezpieczeństwo własne i innych, szanować cudzą własność.
2. Małoletni mają obowiązek informowania pracowników Muzeum o wszelkich formach agresji i przemocy fizycznej, słownej lub psychicznej.
3. Małoletni powinni, w miarę możliwości, zapobiegać aktom agresji i wandalizmu
   oraz w miarę możliwości, wspierać osoby dotknięte przemocą.
4. Małoletnim nie wolno posiadać żadnej broni, noży i innych ostrych narzędzi, oraz substancji zabronionych (np. papierosów i e-papierosów, alkoholu, substancji psychoaktywnych, napojów energetycznych).
5. W relacjach między małoletnimi niedozwolone jest stosowanie agresji fizycznej, słownej i psychicznej, a w szczególności: wszelkich form bicia, popychania, uderzania, zastraszania, niszczenia cudzego mienia, grożenia, wyśmiewania, obrażania, wyzywania, rozpowszechniania plotek i obraźliwych informacji, używania wulgaryzmów, wyłudzania, kradzieży, szykanowania i znęcania się.

1. Małoletni z niepełnosprawnościami intelektualnymi utrudniającymi komunikację z personelem Muzeum pozostają pod stałym nadzorem opiekuna.
2. Personel Muzeum w kontakcie z małoletnimi z niepełnosprawnościami zachowuje cierpliwość, odnosi się do nich z szacunkiem.
3. Personel Muzeum uważnie wysłuchuje małoletniego i stara się udzielić odpowiedzi dostosowanej do jego sytuacji związanej z niepełnosprawnością.
4. Odpowiedzialność za małoletnich z niepełnosprawnościami oraz ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi podczas przebywania na terenie Muzeum ponoszą ich opiekunowie.
5. Personel Muzeum nie używa przewagi intelektualnej nad małoletnimi z niepełnosprawnościami, nie zawstydza, nie upokarza.
6. Personel Muzeum reaguje na wszelkie negatywne i agresywne zachowania w stosunku do małoletnich z niepełnosprawnościami ze strony ich rówieśników.

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet nie zostaną określone w niniejszej procedurze, ponieważ Muzeum nie wykorzystuje urządzeń elektronicznych do kontaktu z małoletnimi.
Procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie nie zostaną określone w niniejszej procedurze, ponieważ Muzeum nie umożliwia małoletnim dostępu do komputera lub Internetu.