Kobiety z Powiśla Dąbrowskiego od niepamiętnych czasów ozdabiały wnętrza swoich domów. Używały do tego miejscowej glinki zmieszanej z popiołem, a malowały na osmolonych dymem powałach i ścianach kurnych chat.
Na początku XX wieku, gdy upowszechniły się piece z kominem, a dym nie czernił już izb, mieszkanki okolic Zalipia sięgnęły po kolorowe farby i zaczęły malować na papierze. Ich twórczość odkrył w 1905 roku krakowski urzędnik Władysław Hickel. Wędrując po Powiślu, zebrał bogatą kolekcję malowanek.
Niezwykła dokumentacja zdobnictwa wnętrz trafiła najpierw do Towarzystwa Polskiej Sztuki Stosowanej, później do Muzeum Techniczno-Przemysłowego
w Krakowie, a w końcu stała się częścią zbiorów krakowskiego Muzeum Etnograficznego.
Wzór na apaszce pochodzi z malowanki Magdaleny Kozaczki, mieszkanki Ćwikowa.
Tkanina: jedwabna krepa
Wymiary: 75x75 cm
Na początku XX wieku, gdy upowszechniły się piece z kominem, a dym nie czernił już izb, mieszkanki okolic Zalipia sięgnęły po kolorowe farby i zaczęły malować na papierze. Ich twórczość odkrył w 1905 roku krakowski urzędnik Władysław Hickel. Wędrując po Powiślu, zebrał bogatą kolekcję malowanek.
Niezwykła dokumentacja zdobnictwa wnętrz trafiła najpierw do Towarzystwa Polskiej Sztuki Stosowanej, później do Muzeum Techniczno-Przemysłowego
w Krakowie, a w końcu stała się częścią zbiorów krakowskiego Muzeum Etnograficznego.
Wzór na apaszce pochodzi z malowanki Magdaleny Kozaczki, mieszkanki Ćwikowa.
Tkanina: jedwabna krepa
Wymiary: 75x75 cm