Rzeźba zakupiona w 1972 roku od Stanisława Zapalskiego z Cieszacina Małego. Przedstawia Chrystusa złożonego do grobu. Jezus leży z zamkniętymi oczami, jego ręce przylegają do tułowia, na biodrach ma białe perizonium. Karnacja jasnożółta. Twarz o regularnych rysach, włosy równomiernie spadające na ramiona, broda i wąsy w kolorze brązowym. Brązowymi liniami podkreślono brwi i rzęsy. Starannym modelunkiem uwydatniono klatkę piersiową i zapadnięty brzuch ciała Chrystusa.
Rzeźba służyła do ukazywania symbolicznego miejsca spoczynku Chrystusa w Grobie Pańskim, który strojono w kościele w Wielki Piątek. Dawniej tradycja ta spotykana była w świątyniach całej Europy, obecnie ma miejsce głównie w Austrii, na Węgrzech i w Bawarii. W Polsce zwyczaj przygotowywania Grobu Pańskiego notowany jest od średniowiecza i posiada specyficzny wyraz. Zwrócili na niego uwagę pierwsi ludoznawcy. Oskar Kolberg tak pisał: „Uzbrojona straż pilnowała świętego Ciała, przed którem klęczący aniołowie z trybularzów napełniali wonią powietrze. Błyszczały różnokolorowe lampy, od nich lśniły się kropliste wstęgi fontanny, obracały się globy jaśniejące; wśród drzew widać było zaćmione słońce i księżyc. [...] od grobu rozchodziło się słabe świątyni światło, nie mogąc zwalczyć zmroku” (Dzieła wszystkie, t 5., Krakowskie, część I, Wrocław-Poznań 1976, s. 280). Inni autorzy podkreślali często patriotyczny charakter odwiedzania Grobu Pańskiego przez mieszczan w XIX wieku. Aleksander Jełowicki wspomina, że na Wielkanoc dla mieszkańców Krakowa kościoły stawały się "pomnikami zgasłej chwały narodowej", modlono się w nich nie tylko za rodzinę ale i za kraj pod zaborami (Moje Wspomnienia, Paryż 1839, t. I, ss. 87–90). Podobna sytuacja miała miejsce podczas niemieckiej okupacji oraz w latach stanu wojennego.
Tradycja strojenia Grobu ciągle jest żywa, przybierając współcześnie formę apelu, który ma obudzić sumienia ludzi na ważne społecznie tematy. Niejednokrotnie powoduje to kontrowersje. Duże poruszenie wywołał Grób Pański w kościele św. Michała Archanioła w Kcyni w 2011 roku. Pojawił się tam rozbity samochód, obraz z cierpiącą twarzą Chrystusa i napis jak z nawigatora GPS: „Jesteś u celu”. Zdaniem pomysłodawcy, ks. Sławomira Patelskiego, chodziło między innymi o skłonienie ludzi do refleksji czy w taki sposób wyobrażają sobie kres życia. Głośno było także o wystroju kościoła p.w. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Rumi, w którym pojawiła się makieta tupolewa, przypominająca o ofiarach katastrofy w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 roku.
Opracował: Grzegorz Graff
Eksponat został poddany pełnej konserwacji w ramach programu Unikatowe, który sfinansował Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego. Prace przeprowadziła Karina Grzesiowska.
